Moej Bi Bai

Uitstapjes

Donderdag 8 maart was het internationale vrouwendag. Omdat dit een officiële verlofdag is in Cambodja hadden we een dagje vrij. En omdat Mark zo lief was om vrijdag de school ook te sluiten, hadden we een verlengd weekend. De perfecte moment om op uitstap te gaan dus! Woensdag namen we de nachtbus naar Kampot. We zouden om kwart voor 6 aankomen volgens de planning. Jammer genoeg reed de bus iets sneller en werden we afgezet om kwart over 4. Net die ene keer dat je niet wilt dat de bus sneller rijdt, doet die het toch. Stonden we daar in een wildvreemde stad om kwart over 4. Wat nu!? Samen met alle andere mensen die op de bus zaten wachtten we tot de stad wat tot leven zou komen. Rond 5 uur ging het restaurant aan de overkant open. Dan maar ontbijten. Na een lekker noedelsoepje vertrokken we naar onze bungalow die we gehuurd hadden. Na een half uurtje wandelen kwamen we aan. Wat was het hier zalig. Een bungalow midden in de natuur waar je echt in de natuur slaapt. Omdat geen van ons drieën een brommerrijbewijs heeft of uberhaupt ooit op een brommer gezeten had én omdat het illagaal zou zijn om een brommer te huren zonder internationaal rijbewijs, boekten we een toer met een busje door het nationaal park. Deze toer sloeg voor ons een beetje tegen. In een park verwacht je natuur en mooie watervallen, maar we zagen vooral hotels en andere gebouwen. De watervallen zouden drooggestaan hebben door de hitte dus die zagen we ook niet. In de namiddag gingen we met de tuk tuk naar de salt farm, de pepperfarm en een grot. Dit was leuk, maar ook niet om over naar huis te schrijven, maar we hebben er het beste van gemaakt. Ook de miscommunicatie door het gebrekkig Engels van de tuk tuk driver zorgde voor het nodige gelach en plezier.

Na een zalige nacht in de natuur waarin we gewekt werden door het vredige geluid van dieren en de lichte warmte en het warme licht van de zon, namen we de tuk tuk naar Kep. Dit is een klein stadje aan de kust. Omdat er niet zo heel veel te zien was en omdat het ondertussen al na de middag was, beslisten we om nu al reeds een boot te nemen richting Koh Tonsay, ook wel rabbit island genoemd. En nee, er zitten geen konijnen op dit eiland. Blijkbaar heeft het de vorm van een konijn (wat wij niet zagen). Het eiland is een waar paradijs. Zonder elektriciteit, zonder water en met een handje vol toeristen breng je je dagen door op het strand en in de zee. Dit was voor ons de perfecte plek om tot rust te komen en te genieten van het wondermooie land waar we ons in bevinden. Het is een onontdekt stukje Cambodja dus je voelt je bijna alleen hier, ontsnapt van al het toerisme dat Siem Reap laat leven. We aten zalig lekkere krab bij een vrouw die Simone heet en altijd heel enthousiast haar klanten ontving.

Jammer genoeg komen aan alle mooie liedjes een einde en gingen we terug vanuit Kep met de bus naar Phnom Penh, om in Phnom Penh de nachtbus naar Siem Reap te nemen. Aangekomen in het buskantoor in Kep, bleek er een probleem te zijn met de bussen. Er was een overboeking en omdat wij het minst lastig en het meest begripvol reageerden, waren wij diegene die mochten wachten en niet meemochten op de bus. 2 uur later zaten we eindelijk op de bus.

Op vrijdagavond zijn we naar de cinema geweest. Naar de cinema gaan is hier heel goedkoop. We zagen de meest recente Disneyfilm, A wrinkle in time. Ik hoor je al denken 'Hoe kan je dat verstaan!?' Goed nieuws, in Cambodja worden de films niet gedubt. De film zijn Engels gesproken met Khmer ondertitels. Ook de popcorn en bijhorende drankjes zijn heel goedkoop. Een leuke en goedkope vrijdagavond activiteit dus!

Het eerste weekend dat Birgit hier was, zagen we een waterpretpark. Hier wilden we zeker eens naartoe! Deze zaterdag was het zo ver, we gingen naar het waterpark. Vrijdag zeiden we dit tegen een van onze teachers. Zij had voor ons het 'goede' nieuws dat het waterpark die middag afgebrand was. Tot daar onze uistap ... Na veel getreur om het waterpark beslisten we om naar Phnom Kulen te gaan. Zaterdag waren we vroeg uit de veren om dan te beseffen dat 50 km toch wel heel ver is om met een tuk tuk te doen. We gingen naar de stad om vervoer naar Phnom Kulen te regelen en we kregen te horen dat dit te laat was. Dat we zondag pas konden gaan. Tweede teleurstelling over zaterdag. Na opnieuw lang treuren en lang bespreken gingen we naar het Peace café waar we die ochtend gratis Khmer lessen konden volgen. Teleurstelling 3 kwam al toegelopen. De leerkracht was er niet, dus geen Khmer les. Na opnieuw veel bespreken en opzoekwerk op het internet boekten we een les pottenbakken. We zijn heel blij dat we dit gedaan hebben. Het was een heel leuke workshop en we hebben heel wat gelachen. De leerkachten in de workshop zijn doof en konden daardoor niet goed praten. Omdat dus alle communicatie met gebaren gebeurde, was het soms heel grappig omdat we elkaar niet begrepen. Het had echt zijn charmes om op deze manier toch iets aangeleerd te krijgen. Na een lekkere pizza in een italiaans restaurant in de stad beseften we dat ondanks alle tegenslagen, we toch een topdag achter de rug hadden!

Zondag zijn we dan toch nog naar Phnom Kulen gegaan. Hier zagen we de Big Buddha, 1000 lingas en de watervallen. In Cambodja zwemt niemand in badpak/bikini/zwembroek. Iedereen zwemt met kledij aan. Daarom hadden we heel wat bekijks met onze bikini's. Na een ijskoude duik in de waterval was het tijd om huiswaarts te rijden. Eenmaal thuis maakt Robin een heerlijke maar veeeeel te zoute spaghetti voor ons. En dan was het weekend alweer om. Hup naar alweer een weekje stage!

Stage

De stage in ABC klas loopt goed, maar natuurlijk zijn de bijhorende frustraties en moeilijkheden ook aanwezig. Het is heel moeilijk en ook frustrerend dat de kinderen enkel wat woordjes Engels kennen, maar meer niet. Zolang de lokale leerkracht in de klas is, lukt het lesgeven heel goed. ZIj kan vertalen wanneer nodig en omdat zij in de klas aanwezig is, zijn de kinderen ook braver en stiller. Deze week was de lokale leerkracht enkele keren niet aanwezig en stond ik alleen voor de klas. Soms lukte dit heel goed, maar soms verliep dit heel stroef. Zeker na de pauze staan de kinderen heel druk. Ook dan stond ik alleen voor de klas en zat ik met mijn handen in mijn haar. Ik had alle trukjes om ze stil te krijgen gebruikt, maar niets hielp. Ze liepen en riepen door de klas en ik kon er niets aan veranderen. Natuurlijk begin je dan even te twijfelen aan je eigen kunnen. 'Is mijn klasmanagement dan zo slecht?' 'Straal ik dan niets gezeg uit?' ... Maar je moet verder denken dan dit. Deze problemen zijn ook te wijten aan de taal barrière en de culturele verschillen. Maar ik ben toch altijd heel blij als de lokale teacher terug in de klas is. Verder loopt de stage heel goed. Als ik denk aan de dag dat ik hier moet vertrekken, kan ik alleen maar denken aan hoe hard ik het hier ga missen en hoe hard ik alle kindjes hier ga missen. De ervaringen die ik hier opdoe zijn alleen maar positief en ik leer er heel veel uit!

Verdere verloop

Omdat het niet meer zo heel lang is voor Birgit vertrekt naar België, hebben we heel wat op de planning staan. Deze vrijdag komt ook Pieter Borremans (onze leerkracht en internationale coördinator van de KdG) langs. Het lijkt ons best raar Dat er iemand uit België naar hier komt. Dan is er een stukje van ons Belgische leven in Cambodja te vinden. Dit lijkt ons heel raar. Maar ergens is het ook wel leuk om een bekend gezicht te zien. Binnenkort komt ook mijn zus. Met haar gaan Robin en ik 2 weken het land doorkruisen. Ik kijk er enorm naar uit om haar te laten zien waar ik de voorbije maanden gewoont en gewerkt heb.

Wat ik vooral zo geweldig vind aan mijn leven in Cambodja, is het algemene gevoel van vrijheid. Het 'openbaar vervoer' hier in een tuk tuk. Je wordt vervoerd in een karretje dat langs de zijkanten volledig open is dus je kan nog steeds genieten van de natuur en de frisse lucht. Buiten de uren stage per dag, kunnen we voor de rest doen wat we willen. We hoeven met (bijna) niemand rekening te houden en ook de drama en ruzie's hebben we met ons vertrek achrergelaten in België. Je voelt je hier vrij in elke beweging die je maakt.

To be continued ...